donderdag 24 mei 2012

Laatste avond in Taroudant…


Vanmorgen vertrokken we voor de laatste keer op uitstap met Hlimou. Hij bezorgde ons alweer een dag om nooit meer te vergeten: de prachtige landschappen van de Atlas, de mooie natuur, een frisse duik op een idyllisch plaatsje en vooral: onze groep die alsmaar hechter geworden is. Niemand kan ons deze ervaring nog afpakken, niemand zal ons ooit beter begrijpen dan zij die er bij waren… Na ons moeilijke afscheid op het project gisteren, ook vandaag dus een emotionele dag. Vooral onze thuiskomst en het laatste diner met de familie van Hlimou werden alweer wat moeilijker. Iedereen kijkt uit naar Agadir en iedereen is blij om zijn familie, vriendinnetje en vrienden zondag terug te zien, maar… nu er alweer een afscheid voor de deur staat, beseft iedereen nogmaals hoe gastvrij ons gastgezin geweest is. Hlimou zegt dat we een gedisciplineerde, toffe en plichtsbewuste groep waren; zelden verloopt het bezoek van vrijwilligers zo vlot en aangenaam, vertelt hij. Daar zijn wij, de leerkrachten, trots om. We zijn het helemaal eens met Hlimou, ook voor ons was het een fijne reis, dankzij de jongens. Weldra begint het echte leven voor hen, we zijn er gerust in… ze zullen er staan, met hart en ziel zullen ze doen wat ze kunnen om er iets van te maken, ze hebben het in zich, stuk voor stuk. 

Of we in Agadir nog iets kunnen posten op de blog, is ons onbekend. Daarom, langs deze weg, hartelijk bedankt aan iedereen die deze reis mogelijk maakte voor onze leerlingen: mevrouw Vervotte voor het vertrouwen in ons project, voor het extra werk en voor de onvoorwaardelijke steun; het secretariaat van onze school voor het geduld en voor de hulp die we kregen; de leerkrachten van onze school voor de hulp, voor de steun en voor de leuke reacties; de ouderraad van onze school voor de financiĆ«le steun; onze sponsors voor de financiĆ«le steun en natuurlijk ook: “u”, ouders, vrienden en familie van onze deelnemers, want zonder jullie en zonder de hartverwarmende reacties die jullie gaven op onze blog, zou het nooit zo goed gelukt zijn als nu… Bedankt en vermoedelijk tot zondag om 14.30u in de aankomsthal van de luchthaven van Zaventem! 






























woensdag 23 mei 2012

Een zwaar afscheid

Een laat blogbericht vandaag... Het einde van onze reis nadert, maar de dagen worden er niet minder druk op, dus kunnen we geen gebruik meer maken van onze middagpauze om de laatste nieuwtjes te posten. Gisteren gingen we op bezoek bij de plaatselijke lederlooierij. Dankzij de rijkelijk uitgedeelde munttakjes, overleefden we dit bezoek zonder onwel te worden. 's Avonds hebben de dames nog koekjes gebakken met de dochter van Hlimou en daarna was het alweer bedtijd. 
Vanmorgen trokken we voor de laatste keer naar onze werf. Volgens de berekeningen moesten we erin slagen vandaag klaar te zijn en we zijn blij te kunnen melden dat dit ook gelukt is.Ons resultaat mag gezien worden, we zijn trots op de jongens. Ook de lokale arbeiders waren enthousiast over onze prestatie en daarom verrasten ze ons met een heus afscheidsfeestje. Een ingrijpend en ontroerend moment waarvan zelfs onze stoere jongensharten week werden...
De planning voor de volgende dagen: een stukje natuur bezoeken in het Atlasgebergte op donderdag en op vrijdag vertrekken we naar Agadir. Uiteraard volgt er morgen ook weer een blogbericht met bijhorende foto's, maar waarschijnlijk pas laat 's avonds.